Ojciec Góra, postać-legenda, człowiek święty i nieznośny, filozof i narcyz, duszpasterz uwodzący tłumy, niezmordowany organizator. W warstwie fabularnej ten dramat dokumentalny to opowieść o dwojgu młodych ludziach mediów – Monice i Witku – którzy przy okazji realizacji reportażu filmowego przeżywają coś daleko więcej , spotkanie z rzeczywistością, której do końca nie pojmują, ale wobec której nie potrafią być obojętni.

Aktorka Ewelina, młoda żona dyrektora, postanawia sprawdzić plotkę o duchach w teatrze. Odkrywa, że sprawcą zamieszania jest Henryk. Zakochuje się w nim z wzajemnością. Podejmują decyzję o ucieczce.

Uliczni grajkowie, śpiewacy i tancerze wystawiają na podziemnych peronach metra spektakl dla pasażerów. To staje się przepustką do dalszej kariery.

W planie realistycznym śledzimy historię Jakuba. Skazany za zbrodnię, której nie popełnił, po dwudziestu latach wychodzi z więzienia. Ale czy może być wolny? Wolność to brak tajemnicy. Jakub poznaje tożsamość jedynego świadka, którego oskarżenia były podstawą skazaniaZ rozmów i poetyckich monologów zbudowany zostaje zapis rodzinnego i społecznego dramatu.

Główny bohater Radoszewski to stały bywalec okolicznych bankietów i festynów, hulaka i utracjusz. Szaraczek siedzący na lichej ziemi, który przejada i przepija majątek w towarzystwie sąsiadów, jest dla drobnej szlachty zadającej szyku na odpustach idealnym kandydatem na posła. Piwniczkę ma dobrze zaopatrzoną, wino w jego domu można pić wiadrami, z takim warto trzymać.

Głównym bohaterem jest słynnyadwokat Holstin, który – mimo że wycofał się z życia zawodowego – podejmuje się obrony kobiety oskarżonej o zabójstwo bogatego fabrykanta. W trakcie rozprawy sugeruje oskarżycielom, że jego klientkę darzy względami naukowiec Warna.Sąd poddaje się tym sentymentalnym argumentom i uniewinnia Keysową. Mecenas Holstin zdaje sobie jednak sprawę, że niepodważalnych dowodów winy lub niewinności Keysowej nie ma.