Przedstawienie w reżyserii Jerzego Siecha złożone z fragmentów dzieł wybitnego polskiego poety Cypriana Kamila Norwida. W spektaklu wystąpili aktorzy Teatru Dramatycznego im. A. Węgierki w Białymstoku.

Norwid był wybitnym poetą, twórcą liryki i poematów, nowelistą i dramaturgiem. Jego poezja jest trudna, intelektualna, aforystyczna, pozbawiona opisowości i melodyjności typowej poezji romantycznej. W kościele św. Franciszka w Krasnymstawie wybrzmiały pieśni skomponowane przez Czesława Niemena do utworów Cypriana Kamila Norwida.

Młoda, wrażliwa żydowska dziewczyna trafia pod opiekę bogatej damy. Po śmierci opiekunki musi wrócić do ojca. Bezskutecznie poszukuje pracy. W swoim środowisku staje się interesującą kandydatką na żonę.

Kameralne studium charakterów czwórki osób: dwóch sióstr o diametralnie różnych osobowościach, rozdartego między nimi tytułowego mężczyzny i – nieco w tle – jego żony. W dekadenckim klimacie przełomu wieku związki uczuciowe ulegają skrajnym przemianom...

Wdowa po powstańcu styczniowym w trosce o życie teścia zataja wiadomość o śmierci męża. Pisuje fikcyjne listy z Syberii, aby utrzymać starego szlachcica w przeświadczeniu, że syn żyje i będzie podporą i dumą jego ostatnich lat.

Zakłamanie mieszczańskiej moralności i obyczajowości powoduje nie tylko degrengoladę bohaterki, młodej statystki teatralnej, która przy pomocy protektorów chce się wyrwać z nędzy i zrobić sceniczną karierę, ale staje się też przyczyną dramatów osób należących do tej sfery.