Teatr Telewizji TVP
Przedstawienie w reżyserii Jerzego Siecha złożone z fragmentów dzieł wybitnego polskiego poety Cypriana Kamila Norwida. W spektaklu wystąpili aktorzy Teatru Dramatycznego im. A. Węgierki w Białymstoku.
Przedstawienie w reżyserii Jerzego Siecha złożone z fragmentów dzieł wybitnego polskiego poety Cypriana Kamila Norwida. W spektaklu wystąpili aktorzy Teatru Dramatycznego im. A. Węgierki w Białymstoku.
Norwid był wybitnym poetą, twórcą liryki i poematów, nowelistą i dramaturgiem. Jego poezja jest trudna, intelektualna, aforystyczna, pozbawiona opisowości i melodyjności typowej poezji romantycznej. W kościele św. Franciszka w Krasnymstawie wybrzmiały pieśni skomponowane przez Czesława Niemena do utworów Cypriana Kamila Norwida.
Norwid był wybitnym poetą, twórcą liryki i poematów, nowelistą i dramaturgiem. Jego poezja jest trudna, intelektualna, aforystyczna, pozbawiona opisowości i melodyjności typowej poezji romantycznej. W kościele św. Franciszka w Krasnymstawie wybrzmiały pieśni skomponowane przez Czesława Niemena do utworów Cypriana Kamila Norwida.
Młoda, wrażliwa żydowska dziewczyna trafia pod opiekę bogatej damy. Po śmierci opiekunki musi wrócić do ojca. Bezskutecznie poszukuje pracy. W swoim środowisku staje się interesującą kandydatką na żonę.
Młoda, wrażliwa żydowska dziewczyna trafia pod opiekę bogatej damy. Po śmierci opiekunki musi wrócić do ojca. Bezskutecznie poszukuje pracy. W swoim środowisku staje się interesującą kandydatką na żonę.
Kameralne studium charakterów czwórki osób: dwóch sióstr o diametralnie różnych osobowościach, rozdartego między nimi tytułowego mężczyzny i – nieco w tle – jego żony. W dekadenckim klimacie przełomu wieku związki uczuciowe ulegają skrajnym przemianom...
Kameralne studium charakterów czwórki osób: dwóch sióstr o diametralnie różnych osobowościach, rozdartego między nimi tytułowego mężczyzny i – nieco w tle – jego żony. W dekadenckim klimacie przełomu wieku związki uczuciowe ulegają skrajnym przemianom...
Wdowa po powstańcu styczniowym w trosce o życie teścia zataja wiadomość o śmierci męża. Pisuje fikcyjne listy z Syberii, aby utrzymać starego szlachcica w przeświadczeniu, że syn żyje i będzie podporą i dumą jego ostatnich lat.
Wdowa po powstańcu styczniowym w trosce o życie teścia zataja wiadomość o śmierci męża. Pisuje fikcyjne listy z Syberii, aby utrzymać starego szlachcica w przeświadczeniu, że syn żyje i będzie podporą i dumą jego ostatnich lat.
Zakłamanie mieszczańskiej moralności i obyczajowości powoduje nie tylko degrengoladę bohaterki, młodej statystki teatralnej, która przy pomocy protektorów chce się wyrwać z nędzy i zrobić sceniczną karierę, ale staje się też przyczyną dramatów osób należących do tej sfery.
Zakłamanie mieszczańskiej moralności i obyczajowości powoduje nie tylko degrengoladę bohaterki, młodej statystki teatralnej, która przy pomocy protektorów chce się wyrwać z nędzy i zrobić sceniczną karierę, ale staje się też przyczyną dramatów osób należących do tej sfery.
Obraz mieszczańskiej kołtunerii, czyli najczęściej wystawiana sztuka Zapolskiej.
Obraz mieszczańskiej kołtunerii, czyli najczęściej wystawiana sztuka Zapolskiej.
Gra uczuć dwóch kobiet wokół tego samego mężczyzny jest nie tylko grą towarzyską, ale i psychologiczną. Która zwycieży?
Gra uczuć dwóch kobiet wokół tego samego mężczyzny jest nie tylko grą towarzyską, ale i psychologiczną. Która zwycieży?
Gombrowicz opisuje swoje przeżycia używając śmiechu, ironii, prowokacji intelektualnej. Burzy dogmaty, prowokuje i walczy ze stereotypami. Bezkompromisowo sportretował grupę polskich emigrantów w Argentynie czasu wybuchu II wojny światowej.
Gombrowicz opisuje swoje przeżycia używając śmiechu, ironii, prowokacji intelektualnej. Burzy dogmaty, prowokuje i walczy ze stereotypami. Bezkompromisowo sportretował grupę polskich emigrantów w Argentynie czasu wybuchu II wojny światowej.
Adaptacja prozy Bruno Schulza. Losy bohatera ojca, poprzez przebieg jego choroby, upadek sklepu bławatnego, ucieczki od szarej prozy życia w śmierć. Narracja prowadzona przez dorosłego Józefa, który powraca do krainy dzieciństwa, gdzie drugim narratorem jest mały Józio. Powrót Józefa do lat młodzieńczych rozgrywa się w labiryncie domu, zapuszczonych podwórkach i placach współczesnego Kazimierza.
Adaptacja prozy Bruno Schulza. Losy bohatera ojca, poprzez przebieg jego choroby, upadek sklepu bławatnego, ucieczki od szarej prozy życia w śmierć. Narracja prowadzona przez dorosłego Józefa, który powraca do krainy dzieciństwa, gdzie drugim narratorem jest mały Józio. Powrót Józefa do lat młodzieńczych rozgrywa się w labiryncie domu, zapuszczonych podwórkach i placach współczesnego Kazimierza.
