Teatr Telewizji TVP
„Tajny klient” ma za zadanie sprawdzać jakość pracy pracowników. Do czego może posunąć się w trakcie kontroli?
„Tajny klient” ma za zadanie sprawdzać jakość pracy pracowników. Do czego może posunąć się w trakcie kontroli?
Dramat Piotra Zaremby opowiada poprzez losy Bolka Chmielarza, postaci mającej swój pierwowzór w osobie Bolesława Chmielewskiego, historię sfałszowanego referendum w czerwcu 1946 roku, a potem sfałszowanych wyborów w styczniu 1947 roku. Choć akcja dramatu kończy się pod koniec lat ’50, to najważniejsze jej wydarzenia ogniskują się w II połowie lat ’40. Główni bohaterowie historii, to ludzie młodzi lub bardzo młodzi, zarówno ci po stronie PSL - u, jak i zwalczających ich pracowników Służby Bezpieczeństwa. To opowieść o zniewoleniu człowieka przez system komunistyczny, ale i walce w imię swoich przekonań i marzeń. Choć sama opowieść zakorzeniona jest w przeszłości, przeglądać się w niej mogą odbiorcy różnych pokoleń.
Dramat Piotra Zaremby opowiada poprzez losy Bolka Chmielarza, postaci mającej swój pierwowzór w osobie Bolesława Chmielewskiego, historię sfałszowanego referendum w czerwcu 1946 roku, a potem sfałszowanych wyborów w styczniu 1947 roku. Choć akcja dramatu kończy się pod koniec lat ’50, to najważniejsze jej wydarzenia ogniskują się w II połowie lat ’40. Główni bohaterowie historii, to ludzie młodzi lub bardzo młodzi, zarówno ci po stronie PSL - u, jak i zwalczających ich pracowników Służby Bezpieczeństwa. To opowieść o zniewoleniu człowieka przez system komunistyczny, ale i walce w imię swoich przekonań i marzeń. Choć sama opowieść zakorzeniona jest w przeszłości, przeglądać się w niej mogą odbiorcy różnych pokoleń.
Ojciec Góra, postać-legenda, człowiek święty i nieznośny, filozof i narcyz, duszpasterz uwodzący tłumy, niezmordowany organizator. W warstwie fabularnej ten dramat dokumentalny to opowieść o dwojgu młodych ludziach mediów – Monice i Witku – którzy przy okazji realizacji reportażu filmowego przeżywają coś daleko więcej , spotkanie z rzeczywistością, której do końca nie pojmują, ale wobec której nie potrafią być obojętni.
Ojciec Góra, postać-legenda, człowiek święty i nieznośny, filozof i narcyz, duszpasterz uwodzący tłumy, niezmordowany organizator. W warstwie fabularnej ten dramat dokumentalny to opowieść o dwojgu młodych ludziach mediów – Monice i Witku – którzy przy okazji realizacji reportażu filmowego przeżywają coś daleko więcej , spotkanie z rzeczywistością, której do końca nie pojmują, ale wobec której nie potrafią być obojętni.
Dorota Landowska opowiada o życiu znakomitej artystki Zofii Stryjeńskiej.
Dorota Landowska opowiada o życiu znakomitej artystki Zofii Stryjeńskiej.
Aktorka Ewelina, młoda żona dyrektora, postanawia sprawdzić plotkę o duchach w teatrze. Odkrywa, że sprawcą zamieszania jest Henryk. Zakochuje się w nim z wzajemnością. Podejmują decyzję o ucieczce.
Aktorka Ewelina, młoda żona dyrektora, postanawia sprawdzić plotkę o duchach w teatrze. Odkrywa, że sprawcą zamieszania jest Henryk. Zakochuje się w nim z wzajemnością. Podejmują decyzję o ucieczce.
Uliczni grajkowie, śpiewacy i tancerze wystawiają na podziemnych peronach metra spektakl dla pasażerów. To staje się przepustką do dalszej kariery.
Uliczni grajkowie, śpiewacy i tancerze wystawiają na podziemnych peronach metra spektakl dla pasażerów. To staje się przepustką do dalszej kariery.
W planie realistycznym śledzimy historię Jakuba. Skazany za zbrodnię, której nie popełnił, po dwudziestu latach wychodzi z więzienia. Ale czy może być wolny? Wolność to brak tajemnicy. Jakub poznaje tożsamość jedynego świadka, którego oskarżenia były podstawą skazaniaZ rozmów i poetyckich monologów zbudowany zostaje zapis rodzinnego i społecznego dramatu.
W planie realistycznym śledzimy historię Jakuba. Skazany za zbrodnię, której nie popełnił, po dwudziestu latach wychodzi z więzienia. Ale czy może być wolny? Wolność to brak tajemnicy. Jakub poznaje tożsamość jedynego świadka, którego oskarżenia były podstawą skazaniaZ rozmów i poetyckich monologów zbudowany zostaje zapis rodzinnego i społecznego dramatu.
Główny bohater Radoszewski to stały bywalec okolicznych bankietów i festynów, hulaka i utracjusz. Szaraczek siedzący na lichej ziemi, który przejada i przepija majątek w towarzystwie sąsiadów, jest dla drobnej szlachty zadającej szyku na odpustach idealnym kandydatem na posła. Piwniczkę ma dobrze zaopatrzoną, wino w jego domu można pić wiadrami, z takim warto trzymać.
Główny bohater Radoszewski to stały bywalec okolicznych bankietów i festynów, hulaka i utracjusz. Szaraczek siedzący na lichej ziemi, który przejada i przepija majątek w towarzystwie sąsiadów, jest dla drobnej szlachty zadającej szyku na odpustach idealnym kandydatem na posła. Piwniczkę ma dobrze zaopatrzoną, wino w jego domu można pić wiadrami, z takim warto trzymać.
Głównym bohaterem jest słynnyadwokat Holstin, który – mimo że wycofał się z życia zawodowego – podejmuje się obrony kobiety oskarżonej o zabójstwo bogatego fabrykanta. W trakcie rozprawy sugeruje oskarżycielom, że jego klientkę darzy względami naukowiec Warna.Sąd poddaje się tym sentymentalnym argumentom i uniewinnia Keysową. Mecenas Holstin zdaje sobie jednak sprawę, że niepodważalnych dowodów winy lub niewinności Keysowej nie ma.
Głównym bohaterem jest słynnyadwokat Holstin, który – mimo że wycofał się z życia zawodowego – podejmuje się obrony kobiety oskarżonej o zabójstwo bogatego fabrykanta. W trakcie rozprawy sugeruje oskarżycielom, że jego klientkę darzy względami naukowiec Warna.Sąd poddaje się tym sentymentalnym argumentom i uniewinnia Keysową. Mecenas Holstin zdaje sobie jednak sprawę, że niepodważalnych dowodów winy lub niewinności Keysowej nie ma.
Jacuś dziedziczy ogromny majątek: ziemię, kamienicę, sklepy. Baronowa gotowa jest wydać córkę Martę za pogardzanego dotąd Jacusia. Znajomi zaczynają mu schlebiać, chcą pożyczek dla siebie, mąż nawet chce żonę pchnąć w ramiona bogatego Jacusia. On traci trochę pieniędzy, ale nie traci zdrowego rozsądku. Uczy się śpiewu, czyta książki, ubiera się pięknie. Zmienia się, ale tylko „zewnętrznie”. Pieniądze go nie zmieniają.
Jacuś dziedziczy ogromny majątek: ziemię, kamienicę, sklepy. Baronowa gotowa jest wydać córkę Martę za pogardzanego dotąd Jacusia. Znajomi zaczynają mu schlebiać, chcą pożyczek dla siebie, mąż nawet chce żonę pchnąć w ramiona bogatego Jacusia. On traci trochę pieniędzy, ale nie traci zdrowego rozsądku. Uczy się śpiewu, czyta książki, ubiera się pięknie. Zmienia się, ale tylko „zewnętrznie”. Pieniądze go nie zmieniają.
