Von Walter - bezwzględny i cyniczny prezydent - zmusza syna, majora Ferdynanda do małżeństwa z książęcą metresą, lady Milford. Młody major, kochający z wzajemnością Luizę Miller, córkę kapelmistrza, sprzeciwia się woli ojca. Intryga, uknuta i konsekwentnie przeprowadzona przez prezydenta, zmierza do skłócenia i rozdzielenia młodych poprzez skompromitowanie dziewczyny w oczach ukochanego. Łatwowierny Ferdynand uwierzy w zdradę Luizy, a ona, zobligowana wymuszoną przysięgą, będzie bezbronna wobec pomówień. Misterna intryga nieuchronnie prowadzi do tragedii.
Von Walter - bezwzględny i cyniczny prezydent - zmusza syna, majora Ferdynanda do małżeństwa z książęcą metresą, lady Milford. Młody major, kochający z wzajemnością Luizę Miller, córkę kapelmistrza, sprzeciwia się woli ojca. Intryga, uknuta i konsekwentnie przeprowadzona przez prezydenta, zmierza do skłócenia i rozdzielenia młodych poprzez skompromitowanie dziewczyny w oczach ukochanego. Łatwowierny Ferdynand uwierzy w zdradę Luizy, a ona, zobligowana wymuszoną przysięgą, będzie bezbronna wobec pomówień. Misterna intryga nieuchronnie prowadzi do tragedii.
Podczas wspólnego pobytu w majątku Witusiów bohaterowie prowadzą między sobą niebezpieczną miłosną grę. Stawką jest w niej szczęście małżeńskie i poczucie bezpieczeństwa, ale również wolność w wyrażaniu siebie i umiejętność budowania relacji.
Podczas wspólnego pobytu w majątku Witusiów bohaterowie prowadzą między sobą niebezpieczną miłosną grę. Stawką jest w niej szczęście małżeńskie i poczucie bezpieczeństwa, ale również wolność w wyrażaniu siebie i umiejętność budowania relacji.
Inscenizacja komedii Aleksandra Fredy realizowana w studio w formule „na żywo” w reżyserii Magdaleny Małeckiej-Wippich wykorzystuje kontekst prapremiery sztuki, która miała miejsce 14 marca 1824 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie. Spektakl ma charakter świadomej zabawy formalnej inspirowanej odniesieniem historycznym i estetyką XIX wieku. Oprócz bohaterów sztuki, reżyserka wprowadza postać Ogrodnika, który pielęgnuje poetycki ogród wyobraźni Autora.
Inscenizacja komedii Aleksandra Fredy realizowana w studio w formule „na żywo” w reżyserii Magdaleny Małeckiej-Wippich wykorzystuje kontekst prapremiery sztuki, która miała miejsce 14 marca 1824 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie. Spektakl ma charakter świadomej zabawy formalnej inspirowanej odniesieniem historycznym i estetyką XIX wieku. Oprócz bohaterów sztuki, reżyserka wprowadza postać Ogrodnika, który pielęgnuje poetycki ogród wyobraźni Autora.
Wojciech Tomczyk opowiada o jednym z najmniej znanych momentów historii Europy XX wieku – planowanej przez Piłsudskiego interwencji zbrojnej w Niemczech, około 1933 roku.
Wojciech Tomczyk opowiada o jednym z najmniej znanych momentów historii Europy XX wieku – planowanej przez Piłsudskiego interwencji zbrojnej w Niemczech, około 1933 roku.
W dramacie „Victoria” w życie małżeństwa intelektualistów wkracza bezkompromisowa dziennikarka. W postać Claudii wcieliła się Olga Bołądź. – To bardzo skomplikowany, miłosny trójkąt, do którego dochodzi jeszcze córka bohaterów. W pewnym sensie ciągnie ją do mojej postaci. Razem tworzymy uczuciowy galimatias – opowiada Olga Bołądź.
W dramacie „Victoria” w życie małżeństwa intelektualistów wkracza bezkompromisowa dziennikarka. W postać Claudii wcieliła się Olga Bołądź. – To bardzo skomplikowany, miłosny trójkąt, do którego dochodzi jeszcze córka bohaterów. W pewnym sensie ciągnie ją do mojej postaci. Razem tworzymy uczuciowy galimatias – opowiada Olga Bołądź.
Prawdziwa historia zwycięstwa w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku. Biuro Szyfrów to najtajniejsza komórka polskiego wywiadu. Jego założyciel, genialny kryptoanalityk, porucznik Jan Kowalewski, już na początku wojny, łamie szyfry używane przez bolszewików. To da Polakom zwycięstwo.
Prawdziwa historia zwycięstwa w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku. Biuro Szyfrów to najtajniejsza komórka polskiego wywiadu. Jego założyciel, genialny kryptoanalityk, porucznik Jan Kowalewski, już na początku wojny, łamie szyfry używane przez bolszewików. To da Polakom zwycięstwo.
Wesele poety i wiejskiej dziewczyny staje się pretekstem do dyskusji o polskich mitach i traumach, o polskiej duszy.
Wesele poety i wiejskiej dziewczyny staje się pretekstem do dyskusji o polskich mitach i traumach, o polskiej duszy.
W lokalu Paradiso pojawia się przyjaciel właściciela – Felicjana Drawicza, Władysław Wierzejski. Został wypuszczony właśnie z Berezy Kartuskiej. Wierzejski podpisał dokument lojalności, aby wyjść na wolność i zemścić się na wiceministrze spraw wewnętrznych Konstantym Barwińskim, sprawcy wysłania literata do obozu.
W lokalu Paradiso pojawia się przyjaciel właściciela – Felicjana Drawicza, Władysław Wierzejski. Został wypuszczony właśnie z Berezy Kartuskiej. Wierzejski podpisał dokument lojalności, aby wyjść na wolność i zemścić się na wiceministrze spraw wewnętrznych Konstantym Barwińskim, sprawcy wysłania literata do obozu.
Zenon zostaje prezydentem miasta. Kiedy strajkujący robotnicy, którym chce się zabrać miejsca pracy i obniżyć pensje, wychodzą na ulicę, każe do nich strzelać. Sypie się jego życie osobiste. Namawia Justynę, by poddała się aborcji.
Zenon zostaje prezydentem miasta. Kiedy strajkujący robotnicy, którym chce się zabrać miejsca pracy i obniżyć pensje, wychodzą na ulicę, każe do nich strzelać. Sypie się jego życie osobiste. Namawia Justynę, by poddała się aborcji.