Termin „Aszantka” wywodzi się od nazwy zachodnioafrykańskiego plemienia Aszanti. Osiemnastoletnia Władka – główna postać komedii Włodzimierza Perzyńskiego – ma w sobie coś z „dzikuski”. Łączy egzotykę z manierami warszawskiego półświatka. To właśnie ją poznaje młody obywatel ziemski, niestroniący od hulaszczego trybu życia Edmund Łoński. Dziewczyna o niecodziennej urodzie skłonna jest zostać utrzymanką Łońskiego. Z czasem jednak ten aranżowany układ zamieni się, przynajmniej w oczach Edmunda, w związek. Niedopasowanie partnerów, ich potrzeb i oczekiwań doprowadza jednak do tragedii. 

Sztuka Perzyńskiego z 1906 roku boleśnie przystaje do współczesności, w której relacje międzyludzkie są coraz bardziej powierchowne, a szeroko rozumiane używanie jest ważniejsze niż życie drugiego człowieka, jego obecność i odrębność. Perzyński opisuje rzeczywistość, w której pieniądze i szybka satysfakcja stały się podstawowymi wartościami. „Aszantka” to także, a może przede wszystkim, opowieść o tym, jak pożądanie zastąpiło miłość, lecz tylko – pozornie... bo potrzeby bliskości i miłości nie da się zagłuszyć. 

Realizacja komedii była reżyserskim debiutem Jarosława Tumidajskiego w Teatrze Telewizji. 

Autor: Włodzimierz Perzyński
Scenariusz i reżyseria: Jarosław Tumidajski
Scenografia: Katarzyna Sobańska, Marcel Sławiński
Kostiumy: Krzysztof Łoszewski
Zdjęcia: Piotr Bernat
Muzyka: Stefan Wesołowski
Choreografia: Zofia Rudnicka

Obsada: Paulina Gałązka (Władka – Aszantka), Marcin Przybylski (Edmund Łoński), Arkadiusz Janiczek (Baron Kręcki), Artur Żmijewski (Bratkowski), Szymon Mysłakowski (Romowski), Antoni Królikowski (Franek), Katarzyna Dąbrowska (Viola), Magdalena Warzecha (Gosposia), Mirosław Zbrojewicz (Dyrektor), Henryk Łapiński (Jan, Służący)