Opowieść o kilkunastoletnim chłopcu z niepełnosprawnością, którego samotnie wychowuje mama. Kobieta walczy z systemem, jej syn trenuje zdolności telepatyczne, a zła noga marzy, by zostać kosmonautką.

Michaił Zubow to oficer Armii Czerwonej i członek Komsomołu. Mężczyzna opowiada o swoich wrażeniach w związku z pobytem na okupowanej przez Sowietów, a potem Niemców Wileńszczyźnie. Jego wypowiedzi obrazują w satyryczny sposób myślenie i zachowanie ludzi, którzy żyli w oparciu o ideologię bolszewicką. Przedstawiają również tragiczną historię Polski i Wilna na początku II wojny światowej oraz polską rzeczywistość na Kresach widzianą oczami „wyzwolicieli”.

Bohaterem utworu jest biblijny patriarcha Józef, opisany w Księdze Rodzaju. Józef, syn Jakuba i Racheli, został sprzedany przez braci do Egiptu. Tam, kuszony przez żonę Potifara, został uwięziony, a następnie uwolniony dzięki umiejętności wyjaśniania snów. Z czasem został wielkorządcą Egiptu. Rej przedstawia całą historię Józefa opisaną w Księdze Rodzaju.

Fircyk Gucio, umilający sobie nudny pobyt na wsi, staje do walki o serce Anieli, gdy dowiaduje się, że panna go nie chce. Wytrawny uwodziciel działa metodycznie. Jeśliby jednak postąpił wbrew woli Radosta, gotów jest on wydziedziczyć bratanka i poślubić Klarę, kuzynkę Anieli.

Opowieść o kilku dramatycznych dniach grudnia 1970 roku, które przesądziły o upadku Władysława Gomułki i przejęciu sterów państwa przez Edwarda Gierka.

Sztuka Aleksandra Fredry w reżyserii Olgi Lipińskiej. Zaskakująca historia relacji czwórki bohaterów.