„Mój pomysł inscenizacyjny polega na odwróceniu narracji – opowiedzenie dramatu jako film dziejący się w głowie umierającego Kordiana po salwie plutonu egzekucyjnego. Ufilmowienie tego dzieła, realizowanego w naturalnych wnętrzach i plenerach, spowoduje, że ten trudny dramat napisany wierszem w 1833 roku stanie się zrozumiały dla dzisiejszego widza” – mówił Zbigniew Lesień.

Inscenizacja Zbigniewa Lesienia stanowi próbę zrozumienia bohatera romantycznego, który zmaga się z wrogim światem. Całość zaczyna się od tragicznej sceny egzekucji, a potem uczestniczymy w niemal kryminalnym dochodzeniu mającym przynieść odpowiedź na pytanie: co doprowadziło Kordiana na plac Marsowy, miejsce ostatniej kaźni?

Śledzimy nastoletnie niepokoje Kordiana, jego miłostki, europejskie podróże, próby zrozumienia natury ludzkiej w szwajcarskiej klinice psychiatrycznej, jego działalność spiskową i z coraz większą pewnością dochodzimy do wniosku, że przyczyną niepowodzenia Kordiana był jego skrajny indywidualizm, jego jakże romantyczne wyobcowanie ze wspólnoty, również tej najszerszej, jaką stanowi naród.

Autor: Juliusz Słowacki