Teatr Telewizji TVP

Kariera Alfa Omegi

Wodewil Juliana Tuwima i Mariana Hemara w reżyserii Barbary Borys-Damięckiej. Spektakl z 1990 roku.

„Kariera Alfa Omegi” to wodewil satyryczno-polityczny napisany przez Juliana Tuwima i Mariana Hemara dla teatrzyku Cyrulik Warszawski, wystawiony na tej scenie 4 września 1936 roku. W postaciach Alfa Omegi i Ekscelencji łatwo dostrzec aluzje do postaci słynnego tenora, Jana Kiepury oraz sanacyjnego premiera, Felicjana Sławoja Składkowskiego.

Julian Tuwim i Marian Hemar w sposób zjadliwy przedstawili wycinki z życia Kiepury, któremu nie wystarczała fantastyczna popularność w wielu krajach. W przerwach między ariami wyśpiewywanymi z samochodowych dachów i hotelowych balkonów, dzielił się z publicznością swoimi historiozoficznymi i politycznymi teoriami. Autorzy pokazali jak drwią sobie z megalomanii i wodzowskich zapędów śpiewaka – ostatnią sceną spektaklu jest apoteoza w stylu „Nocy listopadowej” – ze starych portretów spoglądają dyktatorzy: Cezar, Napoleon, Mussolini. Na scenie rodzi się godny następca – Omega.

Widowisko przeplatane jest najpopularniejszymi pieśniami i ariami z repertuaru Jana Kiepury. Muzykę do piosenek napisanych do oryginalnego spektaklu stworzył Henryk Wars (m.in. „Piosenka o szczęściu”).

Wodewil „Kariera Alfa Omegi” był największym sukcesem w pięcioletniej historii Cyrulika Warszawskiego. Mimo to nie doszło do planowanego wystawienia we Lwowie, a w Sosnowcu urażony ojciec „Jasia o złotym gardle” (tak zwano Kiepurę), usiłując nie dopuścić do występów teatru, organizował ponoć burdy na widowni, zaś artystów obrzucono zgniłymi jajami.

Przed wojną istniała cenzura prewencyjna i gdy cenzor zaczął coś z tekstów wykreślać, zirytowani autorzy wysłali egzemplarz do premiera Sławoja Składkowskiego, by sam dokonał skreśleń. Ten natychmiast odesłał tekst z adnotacją, że nie wolno wykreślić żadnego słowa. Premier przełknął tę gorzką pigułkę – pojawił się na premierze i podobno znakomicie się bawił, oglądając ucharakteryzowanego na siebie Tadeusza Olszę.

W telewizyjnej wersji spektaklu w roli Alfa Omegi występuje Krzysztof Wakuliński, któremu głosu użycza tenor Jacek Laszczkowski. Ekscelencję zagrał Krzysztof Kowalewski. Muzykę do tej wersji napisał Wojciech Głuch. W programie wykorzystane zostały fragmenty kompozycji: G. Pucciniego, G. Verdiego, E. di Capui, O. P. Frieire’a.

Autorzy: Julian Tuwim i Maciej Hemar
Reżyseria: Barbara Borys-Damięcka
Scenografia
: Tatiana Kwiatkowska
Muzyka: Wojciech Głuch
Choreografia: Beata Dyjecińska

Obsada: Krzysztof Wakuliński (Alf Omega), Andrzej Zaorski (Blum), Agnieszka Pilaszewska (Zuzia), Krzysztof Kowalewski (Ekscelencja), Bogdan Baer (Rewski), Jerzy Kryszak (Reżyser), Jerzy Bończak (Adiutant), Stefan Friedmann (Agent), Magdalena Kuta (Kiecka), Gustaw Lutkiewicz (Owiczowicz), Wiesław Komasa (Premier), Jarosław Kopaczewski (Sekretarz), Grzegorz Kucias (Sekretarz), Andrzej Piszczatowski (Referent), Krzysztof Ibisz (Młodzieniec) i inni.