Teatr Telewizji TVP

Tamta twarz

Sztuka angielskiej dramatopisarki Polly Stenham w reżyserii Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej.

Poruszający, dojrzały i głęboki dramat o rozpadzie rodziny, w której nadwerężone zostały osobiste relacje i odwrócone zwyczajowe role – dzieci zastępują nieobecnych rodziców i niestety nie potrafią w narzuconych sytuacjach poradzić sobie z emocjami. Autorka przedstawia bardzo bogaty świat, w którym oprócz nieszczęścia, samotności, niespełnienia jest także miejsce na miłość i nadzieję. Być może w nowych dramatycznych okolicznościach zerwane więzi będą się mogły odrodzić?

Martha od lat jest alkoholiczką. Samotnie wychowuje dwoje dzieci. Mąż zostawił ją dla skośnookiej kochanki. Opiekuje się nią niepełnoletni syn, Henry. Jej młodsza córka Mia przejawia agresywne, aspołeczne zachowania. Dzieci nienawidzą ojca. Czują się przez niego zdradzone i opuszczone. Niestety matka obecna fizycznie, staje się nieobecna umysłem i duchem – coraz bardziej popada w alkoholową chorobę. Miedzy nią i synem Henrym nawiązała się dwuznaczna relacja - toksyczny związek, w którym matka całkowicie uzależniła od siebie syna. Henry zdaje sobie sprawę z manipulacji, jakim jest poddawany. Martha obiecała synowi, że dobrowolnie pójdzie na odwyk, ale wszelkimi sposobami stara się do tego nie dopuścić.

Autor: Polly Stenham 

Scenariusz i reżyseria: Agnieszka Lipiec-Wróblewska 
Zdjęcia: Wojciech Staroń 
Scenografia i kostiumy: Agnieszka Zawadowska 
Opracowanie muzyczne: Jan Miklaszewski 
Dźwięk: Marcin Kijo, Miłosz Jaroszek 


Obsada: Roma Gąsiorowska (Martha), Monika Frajczyk (Mia), Daniel Namiotko (Henry), Jan Wieczorkowski (Hugh), Paulina Pytlak (Alice).

AGNIESZKA LIPIEC-WRÓBLEWSKA – scenarzystka, reżyserka teatralna, telewizyjna i radiowa. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze (1991) i Wydziału Reżyserii warszawskiej PWST. W trakcie studiów była asystentką Jerzego Grzegorzewskiego. Jako reżyser teatralny zadebiutowała spektaklem „Bilard petersburski” wg F. Dostojewskiego w warszawskim Teatrze Studio w 1997 roku. W 1999 przenosiła wraz z reżyserami włoskimi „Dekalog” K. Kieślowskiego i K. Piesiewicza na scenę teatru w Bolonii. W 2000 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie zrealizowała „Dawne czasy” H. Pintera, a w 2005 „Rzeźnię” S. Mrożka. Od kilku lat reżyseruje w Teatrze Dramatycznym w Warszawie („Red” J. Logana, 2014, „Niebezpieczna metoda” Ch. Hamptona, 2016 i „Ten drugi dom” S. White’a, 2017), a ostatnio w Teatrze Polskim w Warszawie („Dom lalki” H. Ibsena, 2017). 


W Teatrze Telewizji debiutowała spektaklem „Moje pierwsze honorarium” na podstawie I. Babla (1995). Potem reżyserowała m.in.: „Mistrza” wg K. Rutkowskiego (1997), „Portret wenecki” wg G. Herlinga-Grudzińskiego (1998), „Numery” O.Tokarczuk (2000), „Kryptonim Gracz” (2007), „Gry operacyjne” (2009) – na podstawie własnych scenariuszy. W Teatrze Polskiego Radia wyreżyserowała m.in. „Obłomowa” I. Gonczarowa (2011), „Mapę i terytorium” wg M. Houellbecqa (2013), „Tamę” C. McPhersona (2013) „Antylopy” wg H. Mankella (2015). Współpracowała z Krzysztofem Piesiewiczem przy scenariuszach: „Piekło”, „Czyściec” i trylogii „Wiara”, „Nadzieja”, „Miłość” oraz z Andrzejem Wajdą przy filmie „Katyń”. 

Otrzymała wyróżnienie za „Portret wenecki” w Konkursie Polskich Sztuk Współczesnych (1999); Grand Prix za spektakl „Tama” C. McPhersona z Teatru Studio w Warszawie na 36. Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form „Kontrapunkt” w Szczecinie. W 2012 roku otrzymała nagrodę „Don Kichot” za debiut reżyserski W Teatrze Polskiego Radia („Obłomow” wg I. Gonczarowa). Rok 2017 przyniósł jej Grand Prix XVII Festiwalu „Dwa Teatry - Sopot 2017” oraz Nagrodę Treugutta ‘2017 za reżyserię spektaklu „Posprzątane” Sarah Ruhl. 

W 2018 roku zrealizowała w Teatrze Telewizji przedstawienie „Fryderyk” oparte na książce Piotra Witta „Przedpiekle sławy. Rzecz o Chopinie”. Jest także autorką muzycznego filmu dokumentalnego „Antyle Chopina”. Najnowsza jej realizacja to performatywny spektakl internetowy „Nie Ma” wg książki Mariusza Szczygła.