„Związek otwarty” to utwór bliski stylistyce commedii dell'arte, dający aktorom spore możliwości ekspresji i improwizacji, umożliwiający autentyczny, twórczy kontakt z publicznością. Przeciętni aktorzy nie są w stanie wyzyskać wszystkich możliwości tekstu, wybitni zaś mogą zamienić go w perłę. Krystyna Janda i Marek Kondrat rekomendacji nie potrzebują. Wsparci przez ciekawą muzykę Ryszarda Rynkowskiego dają w „Związku otwartym” koncert gry...

Akcja sztuki jest niezwykle prosta. Małżeństwo w średnim wieku przeżywa długotrwały kryzys. Mąż nałogowo wdaje się w coraz to nowe romanse, o czym bezceremonialnie i ze szczegółami informuje żonę. Jako zwolennik „związku otwartego” nie widzi w tym nic złego. Wręcz przeciwnie, swoją postawę uważa za nowoczesną, kontestującą mieszczańskie schematy.

Barbara jednak, jak na złość, nie może zrozumieć małżonka. Mało tego, coraz częściej miewa silne nerwice, których efektem są dzikie awantury i nieudane próby samobójcze. Wreszcie wskutek usilnych namów męża i za aprobatą dziecka postanawia wcielić w życie ideę „związku otwartego”. Z początku nieporadna i niepewna, próbuje zainteresować sobą mężczyzn. Wkrótce udaje się jej zdobyć stałego adoratora. Zaczyna też inaczej patrzeć na swoje dotychczasowe życie. Dostrzega coraz więcej wad u małżonka. Ten zaś, widząc przemianę żony, nie jest w stanie ukryć zazdrości.

Autor: Dario Fo i Franca Rame
Przekład: Aleksander Berlin
Reżyseria: Krystyna Janda
Scenografia: Maciej Putowski
Kostiumy: Dorota Roqueplo
Muzyka: Ryszard Rynkowski
Zdjęcia: Edward Kłosiński