Chyba żaden z dramatów Juliusza Słowackiego (1809-49) nie wzbudził takich kontrowersji jak „Sen srebrny Salomei", napisany na pięć lat przed śmiercią autora. Nawet ta, której imię upamiętnił w tytule, matka poety, wzdragała się odczytując przerażające wizje syna.

Dramat powstał w szczególnym okresie życia Słowackiego. Spotkanie z Towiańskim i akces do Koła Sprawy Bożej, zetknięcie się z ideami towianizmu, z twórczością Calderona de la Barki zaowocowały poszukiwaniem nowych dróg twórczych. „Sen...", nawiązujący do okresu krwawych antypolskich powstań chłopów ukraińskich i równie bezwzględnej walki szlachty z hajdamaczyzną, jest próbą skojarzenia motywów historycznych z mistycyzmem. Jednocześnie jest to, wedle określenia autora, „romans dramatyczny w pięciu aktach" – historia miłości, wielkich namiętności i zdrad: wychowanicy Regimentarza, Salomei Gruszczyńskiej, i jego syna Leona, oszalałego z miłości do panienki dworskiego kozaka Semenki, Księżniczki i Sawy, rycerza ukraińskiego, nieszczęsnego potomka hetmańskiego rodu Calińskich.

Przede wszystkim zaś „Sen srebrny Salomei" jest opowieścią o narodzie, który utracił wolność – musi ją odzyskać i odrodzić się w przyszłości.

Autor: Juliusz Słowacki
Reżyseria: Krzysztof Nazar
Scenografia: Krzysztof Tyszkiewicz
Kostiumy: Krzysztof Tyszkiewicz, Irena Biegańska
Muzyka: Joanna Wnuk-Nazarowa
Zdjęcia: Tomasz Wert,

Obsada: Daniel Olbrychski (Regimentarz), Andrzej Grabowski (Gruszczyński), Jerzy Radziwiłowicz (Sawa), Olgierd Łukaszewicz (Pafnucy), Mirosław Baka (Semenko), Szymon Kuśmider (Leon), Anna Korcz (Księżniczka), Marta Kalmus (Salomea), Jerzy Trela (Wernyhora), Maria Peszek (Anusia), Ewa Kaim, Joanna Żurawska-Federowicz (Popadianki) oraz Sławomir Federowicz, Juliusz Grabowski, Marcin Kuźmiński, Grzegorz Łukawski, Sławomir Rokita, Łukasz Rybarski, Marek Walczak, Paweł Wunder

PREMIERA 20.02.1995