Teatr Telewizji TVP

Mieszczanin szlachcicem, reż. J. Stuhr

Komedia Moliera w wersji Jerzego Stuhra.

Telewizyjna wersja przedstawienia przygotowanego przez Teatr Ludowy w Nowej Hucie. Z postacią mieszczanina, który „goni za blichtrem, poświęcając dlań treść życia", popisowo zmierzył się Jerzy Stuhr w towarzystwie młodych aktorów tego zespołu.

Sztukę „Mieszczanin szlachcicem" napisał Molier (1622-73) na zamówienie króla Ludwika XIV. Wystawiona w1670 r. w Chambord, z miejsca zyskała aplauz monarchy, który uznał ją za najdoskonalszą komedię Moliera. Sam autor, już zmęczony życiem i wcześniejszymi bojami z cenzurą o „Świętoszka" i „Don Juana", zamierzał napisać naprędce jakąś zgrabną błahostkę. Lecz jak stwierdził francuski krytyk: „W tej sztuce, chcąc być zabawnym, był głębokim; przypadek,którego trudno mu było uniknąć".

Nieokrzesany i próżny plebejusz, posiadłszy wszystko, co człowiek jego stanu może zdobyć, pragnie teraz zrealizować swoje wielkie marzenie o szlachectwie. „Takie pchanie się wyżej niż Pan Bóg człowieka stworzył kończy się zawsze bardzo smutno" – przestrzega męża pani Jourdain. Jednak on nie zamierza „grzęznąć na zawsze w mizerii swego stanu". Mimo woli staje się łatwym celem dla różnych pięknoduchów i wydrwigroszy, którzy pochlebstwami rozbudzają jeszcze jego ambicje, a skrycie szydzą z poczciwca.

Sam Molier zdaje się bronić tego biedaka. Zamiast gorzkiej satyry, tak charakterystycznej dla innych jego utworów, częściej stosuje uśmiech. Naiwność pana Jourdain i jego uwielbienie dla wszystkiego, co pachnie tytułem, są wręcz rozczulające. Głównym celem zabiegów bohatera stają się właściwy strój i piękne słówka, czyli pozory. Wystawia się na pośmiewisko sądząc, że właśnie te zalety wprowadzą go do wymarzonej sfery. Obserwując jego poczynania, widzowie bawią się znakomicie. Lecz śmiejąc się, mają też okazję zastanowić się, czy tytułowy mieszczanin istnieje już tylko w komedii Moliera.

Autor: Molier
Reżyseria:
Jerzy Stuhr
Przekład:
Tadeusz Boy-Żeleński,
Realizacja TV: Stanisław Zajączkowski,
Choreografia: Agnieszka Łaska,
Scenografia: Elżbieta Krywsza,
Muzyka: Jolanta Szczerba,

Obsada:
Jerzy Stuhr (Pan Jourdain), Dorota Zięciowska (Pani Jourdain), Małgorzata Kochan (Lucylla), Jacek Wojciechowski (Kleont), Małgorzata Krzysica (Dorymena), Tomasz Schimscheiner (Dorant), Beata Schimscheiner (Michasia), Roman Gancarczyk (Covielle), Piotr Urbaniak (Nauczyciel muzyki), Rafał Dziwisz (Nauczyciel tańca), Andrzej Franczyk (Nauczyciel fechtunku), Sławomir Sośnierz (Nauczyciel filozofii) oraz Piotr Piecha, Piotr Pilitowski, Krzysztof Gadacz, Roland Nowak, Paweł Gędłek, Barbara Szałapak, Krzysztof Górecki, Zespół muzyczny pod kierownictwem Jerzego Kluzowicza w składzie: Tomasz Góra (skrzypce), Bogdan Kawula (flet), Wiesław Murzański (wiolonczela), Krzysztof Oczkowski (gitara), Jerzy Kluzowicz (klawesyn).