Psychologiczna sztuka z podtekstem erotycznym, bo rzecz dotyczy pojęcia „zdrady” i „zazdrości” w społeczeństwie, w którym normy moralne są nad wyraz rozluźnione, a tolerancja wysoka.

Stella i James to małżeństwo, Harry i Bill – najprawdopodobniej para, mieszkają ze sobą. Nocny telefon Jamesa do Billa burzy spokój Harrego. Najpierw jest o niego zazdrosny, ale okazuje się, że James chce wyjaśnić tylko jedną sprawę: czy Bill spędził noc z jego żoną w czasie podróży służbowej do Leeds (oboje projektują modę). O rzekomej zdradzie Jamesowi powiedziała Stella, Bill początkowo zaprzecza, potem potwierdza, że się spotkali.

W streszczeniu historia brzmi nieco pretensjonalnie, ale u Harolda Pintera jest to bardzo wyrafinowana gra pozorów i prawdy, kłamstwa i manipulacji, prowokowania zazdrości u partnerów i bezradności wobec własnej zazdrości. W kolejnych dialogach poszczególnych par bohaterów (bo spotka się każdy z każdym) śledzimy zawiły proces dochodzenia do prawdy i poznajemy kilka możliwych przebiegów spotkania (jeśli do niego w ogóle doszło) w Leeds.

Sztuka ma zadziwiające zwroty akcji, które stawiają bohaterów w coraz to nowych relacjach z innymi postaciami. Daje to ogromne możliwości kreacyjne czwórce wybitnych aktorów.

Autor: Harold Pinter
Reżyseria: Marcin Wrona
Przekład: Bolesław Taborski
Zdjęcia: Paweł Flis
Scenografia: Anna Wunderlich, Agata Przybył (II scenograf)
Kostiumy: Dorota Roqueplo
Montaż: Beata Barciś

Obsada: Magdalena Cielecka (Stella), Andrzej Chyra (Bill), Jan Frycz (Harry), Adam Woronowicz (James).

Studio Teatralne Dwójki, PREMIERA 22.10.2006

ROZMOWA Z MARCINEM WRONĄ
ROZMOWA Z ADAMEM WORONOWICZEM