Babcia na jabłoni
Wyreżyserowane przez Wojciecha Nowaka przedstawienie dla dzieci. Spektakl z 1996 roku.
Autor: Mira Lobe
Przekład: Maria Kurecka
Reżyseria: Wojciech Nowak
Scenariusz: Wojciech Zimiński
Scenografia: Andrzej Przedworski
Kostiumy: Elżbieta Radke
Zdjęcia: Bogdan Stachurski
Obsada: Barbara Krafftówna (Babcia), Danuta Mancewicz (Babcia Wanda), Ewa Domalik-Telega (Matka), Jerzy Dominik (Ojciec), Grzegorz Ruda (Marek), Marta Stefańska (Agnieszka), Dominik Giera (Jurek), Maria Maj (Sąsiadka), Sławomir Holland (Mężczyzna) i inni,
Czas: 32 min
Telewizyjna adaptacja książki wyróżnionej w 1965 r. austriacką nagrodą państwową w dziedzinie twórczości dla młodzieży. Mira Lobe (ur. 1942), jedna z najbardziej znanych autorek piszących dla dzieci na niemieckim obszarze językowym, trzykrotnie otrzymywała nagrodę państwową za tę twórczość w ojczystym kraju, również trzykrotnie była laureatką nagrody miasta Wiednia, a jej powieść „Hannes i jego Bumpan” uzyskała wyróżnienie IBBY. Dorobek pisarki obejmuje kilkadziesiąt książek, w większości dla młodszych dzieci, na język polski były tłumaczone m.in. „Babcia na jabłoni”, „Taps”, „Mały słonik Kuba”, „Mirek i Morka”.
Marek ma wprawdzie sympatycznych rodziców i znośne rodzeństwo, ale mama-lekarka i tata-inżynier mogą poświęcić mu niewiele czasu, zaś Jurek i Agnieszka lubią podokuczać młodszemu bratu. Sąsiadka przegania go nazywając łobuzem, kolega nie może pograć z nim w piłkę, bo wybiera się gdzieś z babcią. Marek też bardzo chciałby mieć babcię, jak inni rówieśnicy, bo babcie „pozwalają na wszystko”, dają prezenty, chodzą z dziećmi do cyrku i mają dla nich czas. Oglądając wspólnie z mamą rodzinne fotografie, chłopiec wpatruje się w piękne zdjęcie swojej babci z balu karnawałowego. Nagle dostrzega tę samą postać w białych tiulach i koronkach – w gałęziach ulubionej jabłoni. Babcia w zwiewnej sukni, w przedziwnym stroiku na głowie, jaki zwykle noszą wróżki, dziergająca ze śnieżnobiałej włóczki sweterek na drutach – jednym magicznym gestem potrafi spełnić wszystkie życzenia wnuczka. Razem szaleją w wesołym miasteczku, wspólnie wypływają w morze na pokładzie wspaniałego żaglowca, by stoczyć bitwę z piratami. Przeżywane w wyobraźni przygody rozbudzają w chłopcu ciekawość świata i ludzi, również w wymiarze realnym.