Panna Julia, 19 listopada
Dramat Augusta Strindberga w reżyserii Bohdana Korzeniewskiego. Spektakl z 1980 roku. Przeniesienie z warszawskiego teatru Stara Prochownia.
Jean jest lokajem u owdowiałego Hrabiego, który wraz z córką Julią mieszka na prowincji w swoim zamku. Podczas gdy w noc świętojańską służba i okoliczni chłopi urządzają huczne zabawy, Hrabia bawi w krótkiej podróży. W zabawach uczestniczy także młoda dziedziczka. Jej partnerem do tańca może stać się jedynie Jean, syn parobka, ale mężczyzna przystojny i bywały – kelnerował w hotelach szwajcarskich, chadzał do teatru, dużo czytał. Potrafi więc zręcznie prowadzić konwersację z ekscentryczną panną.
Julia wzrosła w atmosferze zażartego antagonizmu między ojcem a matką. Wybujały egocentryzm i poczucie władczości, połączone z inteligencją, nadwrażliwością i urazami psychicznymi – rodzą w niej obsesyjną nienawiść do mężczyzn, w którą wkrada się jednocześnie wstydliwy pociąg do przedstawicieli tej płci. Julia rozpoczyna ostentacyjny flirt z lokajem.
Jean jest człowiekiem mocno trzymającym się rzeczywistości. W skrytości ducha żywi niemało pogardy dla swoich chlebodawców, ale zarazem uznaje panujący układ społeczny i „zna swoje miejsce”. Nie jest jednak zupełnie obojętny na urodę Julii, jej bujną osobowość, zaborczy wdzięk i determinację. Gra erotyczna między nimi rozwija się lawinowo.
Autor: August Strindberg
Przekład: Zygmunt Łanowski
Reżyseria: Bohdan Korzeniewski
Realizacja telewizyjna: Joanna Wiśniewska
Scenografia: Jerzy Masłowski
Teatr Telewizji, PREMIERA 18 lutego 1980